Het Damoclesbleid houdt in dat desbetreffende burgemeester een café, een coffeeshop, een bedrijfsruimte, een loods of een woning tijdelijk kan sluiten indien er in die ruimte een hoeveelheid drugs wordt aangetroffen die meer is dan voor eigen gebruik is toegestaan. Artikel 13b van de Opiumwet (in spreektaal ook wel de “Wet Damocles” genoemd) geeft deze bevoegdheid. De maatregel tot sluiting van een woning is ingrijpend, aangezien mensen zomaar op straat kunnen komen te staan.
Als gedupeerde kunt u tegen het besluit van de burgermeester bezwaar en (hoger) beroep instellen. Over het algemeen wordt de burgemeester door rechters in het gelijk gesteld, indien het Damoclesbeleid consequent en gemotiveerd wordt uitgevoerd. Desondanks is het ons gelukt om gedupeerden ten gevolge van het Damoclesbeleid succesvol te verdedigen in een hoger beroepszaak bij de Raad van State.
De feiten zijn als volgt. De politie heeft in desbetreffende woning een ruime gebruikershoeveelheid harddrugs aangetroffen en een handelshoeveelheid pillen. De burgemeester gaat op grond van het door hem gehanteerde Damoclesbeleid over tot sluiting van de woning.
Dit besluit treft de betrokkenen in kwestie behoorlijk. De woning wordt namelijk bewoond door een mevrouw en haar dochter. Incidenteel betrad de ex-partner van de vrouw de woning om haar te helpen met de zorg voor haar dochter. De dochter in casu lijdt
aan een ernstige vorm van allergie. Dat houdt in dat ze allergieklachten krijgt indien ze in geringe mate wordt blootgesteld aan allergenen (kleurstoffen in textiel en huisstofmijten). De woning is hierop volledig aangepast.
In het onderhavige geval geldt in hoger beroep het uitgangspunt dat de burgermeester, gelet op voornoemde aangetroffen hoeveelheid drugs, bevoegd is de sluiting van de woning te gelasten. Door ons kantoor is aangevoerd dat de aangetroffen drugs aan ex-partner toebehoorden én de omstandigheid dat, gelet op de allergieproblematiek van de dochter, het in dit specifieke geval onredelijk is om tot sluiting van de woning over te gaan. De Raad van State is hier volledig in meegegaan. Het oordeel is dat de burgemeester in deze niet van zijn bevoegdheid tot sluiting gebruik mag maken. Het ontbreken van de verwijtbaarheid bij de moeder en met name de allergieproblematiek van haar dochter, waardoor zij gebonden is aan de woning, zijn doorslaggevend geweest om deze zaak te winnen.
Uit dit arrest blijkt dat u toch succesvol verweer kunt voeren tegen toepassing van het Damoclesbeleid. Heeft u een vraag hierover of heeft u hulp nodig bij het voeren van verweer tegen het Damoclesbeleid, neem dan gerust contact met ons op. Hieronder de link voor de volledige uitspraak.
https://www.raadvanstate.nl/@117209/201806582-1-a3/