Heling wordt in het wetboek van strafrecht strafbaar gesteld waarbij het er simpel gezegd om gaat dat iemand een goed verwerft of voorhanden heeft en dit van een ander heeft verkregen terwijl hij wist of moest weten dat het goed door middel van een misdrijf is verworven.

U kunt daarbij als voorbeeld denken aan een fiets die iemand wordt aangeboden bij het treinstation. Stel, die fiets wordt voor € 10,- aangeboden door iemand die u aanklampt, dan mag van u worden verwacht dat u begrijpt dat dat geen zuivere koffie is. In dat geval doet u er goed aan om dat aanbod af te wijzen.

Overigens komen zulke praktijken ook nog wel eens op een markt of marktplaats voor. Ook daar moet u zich er goed van bewust zijn dat iets wat “too good to be true” is, dat in de praktijk ook vaak blijkt te zijn. En dat kan u duur komen te staan.

Ons kantoor stond afgelopen weken een man bij die werd verdacht van heling. In de directe nabijheid van zijn vakantiewoning stond een gestolen bromfiets. Cliënt werd als verdachte beschouwd. Cliënt stelde zich echter op het standpunt dat hij niet wist hoe die bromfiets daar was gekomen, noch dat hij daar de eigenaar c.q. bezitter van was. Ons kantoor stond de man bij voor de Politierechter.

Uiteindelijk waren zowel de Officier van Justitie als de advocaat van mening dat deze cliënt vrijgesproken diende te worden van heling. Het gevolg was derhalve dat aan hem geen straf werd opgelegd. De bromfiets is overigens inmiddels naar de rechtmatige eigenaar gegaan.